insana iyi gelen insanlar

Genelde uzakta olan insanlardır. Hayatın kahpeliği işte, en işe yaramaz sevmediğin insanı burnunun dibine koyar. En sevdiğin, desteğine, muhabbetine ihtiyacın olan insanı ise dünyanın bir ucuna. Gripin boşa dememiş böyle kahpedir dünya diye...

ben arada bi kendime iyi geliyorum. ama bazen de çok kötü geliyorum. kendi kendimin ağzına sıçıyorum. çift karakterli miyim acaba?

yüzünü bile görmek istemeyeceklerinizi her gün görürken, görmekten bıkmayacaklarınızla aranızda mesafeler vardır...

Sanki hastaydım. Hayattan tat almıyor, sürekli tepemdeki kara bulutların karanlığıyla ruh gibi geziyordum. Sonra sen geldin ve bahar oldu, güneş açtı, her şey parıldamaya başladı. İyi ki geldin sevgilim, iyi ki geldin eşim.

benim için @alf <3

O kendini biliyor :)

bana artık insan iyi gelmiyor ya minik kızımdan başka mutluluk kaynağım yok ama küçük hanım kuyruğunu bükse içim gidiyor işte o ayrı

Bu aralar kimse bana iyi gelmiyor o kadar anlatmak istiyorum içimi dökmek istiyorum ki ama konuşmanın sonunda( aman,boşver, olur bunlar yav)gibi cümleleri duymaktan inan korkuyorum çünkü bu korkum artık insanlığa inancımın yitirilişi,anlayışlı olmak çok kötü bişey, iyi olmak, önyargılı davranmamak, empati kurmak.yalan bunlar iyi bişey değil, kötü şeyler hemde çok. Yoruldum hemde çok...

Çok nadir rastlanır. Senin gibi olup sana benzeyen senin gibi düşünen seni yargılamayan yanında olan sevdiğini hissettiren. Yani dediğim gibi ya çok nadir ya da hiçtir.

Yoldaşım olur kendisi. Birlikte bir yolculuğa çıktık. Uzun soluklu, sonu olmayan bir yolculuk olmasını diliyorum. Bilirsiniz yolculuk zordur. Yollar çetin, inişli çıkışlı, çok fazla bilinmezliği olan, sürprizlere açık. Mutlu ettiği kadar hüzünlendirebilen bir şeydir yolculuk. Bazen rotası belli, bazen belirsizdir. Ama yolculuğu güzel yapan yanınızda bulunan iyi bir yoldaştır. Benim yoldaşım böyle birisi. Hayatı yaşanır kılan, bana çok iyi gelen, her şeye rağmen beni ayakta tutan birisidir.

bu kesinlikle lise arkadasidir. bok gibi vakitler geciriyordum pat hemen yanina gidiverdim, mis gibi 3 gun kafa dagittik, eglendik, araba aldik dnjsjd, hasta baktik, sacimi boyadik [görsel sureyya hanimin mutus degisimi icin tiklayiniz] . simdi de evime donuyorum. iyi ki var canim arkadasim

kendimizi kandırabildiğimiz sürece vardır: “işte tam da o dönemde -ömrünün sonlarına doğru- drogo; insanların her zaman birbirlerinden uzakta olduklarını fark etti, birisi acı çektiğinde, acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı birazcık olsun dindiremiyordu; bir insan acı çektiğinde diğerlerinin, duydukları sevgi ne kadar büyük olursa olsun, bu yüzden acı çekmediklerini ve yaşamdaki yalnızlığı işte bu durumun oluşturduğunu anladı.” il deserto dei tartari, dino buzzati.

Birbirlerini kaybetmemeleri gereken insanlardır. Lisede böyle bir arkadaşım vardı. Çoğu yönümüzle çok uyumluyduk ve garip bir bağ vardı aramızda. O günlerde ben birbirimize iyi geldiğimizi farketmemiştim bile. Beraber çok yardımlaşmıştık ve içimizde birbirimizi kullanma gibi bir amaç kesinlikle yoktu. Şu an biliyorumki en önemli şeylerden biri buymuş. Çıkarsızlık. İçimizden nasıl geliyorsa öyle davrandık. Her ne kadar aramız bozulmuş olsa da birbirimizi bir daha görmeyecek ve iletişime geçmeyecek de olsak, artık benim hayatımda olmayacak biri de olsa ben onun arkasında iyiki vardı diyebiliyorum. İşte bu yüzden böyle insanlar varsa hayatımızda kaybetmememiz gerekir ve değerlidir.

Hepsi uzakta ki insanlar.